Sven de Jong on LinkedIn: #coaching #persoonlijkeontwikkeling #interimmanager | 23 comments (2024)

MarathonIk hou van Rotterdam. Om veel redenen, maar hoofdzakelijk omdat er Rotterdammers wonen. Afgelopen zondag was de marathon. Da's inmiddels een soort van Koningsdag geworden, waarbij de lopers lopend en de toeschouwers drinkend naar de klote gaan. Maar beregezellig. Ikzelf had een dag wandelen op de planning staan.Rugzak op, wandelstok in m'n hand, benen, armen en bol in het vet en gaan met die banaan. ''Mot je niet meedoen daar?'' vroeg een kranige jongedame die me tegemoet stiefelde en ze wees naar het iets verderop gelegen centrum van onze stad.''Ikke niet lieverd. Kijk wel uit. Laat mij maar lekker een beetje wandelen. Maar jij dan?'' vroeg ik.''Of je nou wandelt of hardloopt, het blijft dezelfde afstand. Nee, ik moet er niet meer aan denken, ik ben 85 en heb de meeste kilometers wel achter de rug''.Ze kon ook doorgaan voor 65. ''Ben je 85 wijffie? Wat zie je er onwijs goed uit, er mankeert zo te zien nog weinig aan bij je''. Ik ken er van 45 die er minder uit zien...We raakten aan de praat. Ze woonde nog zelfstandig en ze moest van haar dochter dagelijks even naar buiten om de geitjes te gaan voeren. Even de benen strekken, bakkie doen, onder de mensen komen. Ze verhaalde honderduit. Ze had een nieuwe buurman gekregen. Al 1,5 jaar was de beste man aan het klussen maar nimmer had hij de moeite genomen om even gedag te komen zeggen, of een praatje aangeknoopt, laat staan dat hij zichzelf had voorgesteld.''Ik weet niet wat hij met dat huis aan het doen is, maar ik denk dat de kranen van goud worden. Mensen met geld denken maar dat ze alles kunnen maken, dat de wereld van hun is''.Het zat haar hoog.''Maar weet je, een vriendelijk woord of een glimlach, gewoon even vragen hoe het gaat, echt interesse tonen, het is gratis maar zoveel waard''. Ze kneep me liefdevol maar stevig in m'n wang en tikte even streng op die licht opkomende helling onder mijn shirt.''Wandel jij nog maar een extra rondje vandaag, fijne dag vent en leuk je even gesproken te hebben''.Rustig stiefelde ze naar de geiten, het zakje met aardappelschillen en oud brood bungelend in haar rechterhand. Toen ik even verderop haar huis passeerde stond er bij de buurman een dikke Volvo op de stoep en kwamen er klusgeluiden uit huis. Hij zei inderdaad geen goedemorgen toen ik langsliep en hem vriendelijk begroette....Mooie dag!De Goudmaker#coaching #interimmanagement #interimmanager #coach #persoonlijkeontwikkeling #persoonlijkegroei

37

2 Comments

SchrijvenAl sinds ik me kan heugen ben ik gefascineerd door taal. Hoe woorden en zinnen overkomen, de opbouw van een tekst, op de middelbare zat ik bij Nederlands steevast vooraan. Overal hier in huis liggen boeken en mijn e-reader ontploft zowat. Als er vroeger iets moest worden voorgedragen omdat een oma of tante verjaarde stond ik weer te zwammen uit eigen werk. Of ik nou 5, 25 of 40 was.Taal maakt mijn werk ook zo boeiend. Wat zegt iemand nou echt? Welke woorden gebruikt iemand? Wat zegt iemand niet maar zijn lijf wel? Of wat te denken van muziek, hoe je met woorden en klanken in vervoering of emotie kan worden gebracht. Geweldig.Het zal dan ook geen van m'n volgers hier verbazen dat ik graag schrijf. Dat deed ik al toen we nog wekelijks de Pro Sport als hard-copy in de bus ontvingen en later op Hyves (de voorloper van Facebook voor de jongere kijkers onder ons). Ging nergens over. Verslagen van de voetbal. Over uitjes in het weekend. Over Jakobus Karelse. En nu dus ook hier. Met m'n ''levensbeschouwende'' uitingen hier komen natuurlijk ook de meningen van een ieder. Sommige stukjes komen uit het hart, sommige uit de losse pols. Sommige stukjes hebben tienduizenden views en honderden likes en anderen worden net zo slecht gelezen als de papieren versie van de VI. Maar sowieso vindt men er iets van.Van ''wat een bullsh*t'' tot aan ''pff, weer zo'n lap tekst van die vervelende vent, ontvolgen die handel''. Maar ook krijg ik nog steeds appjes en berichten van mensen die het echt leuk vinden om te lezen. En beide is goed...Mensen hebben namelijk altijd een mening over een ander. Wat je ook doet. Wat je ook draagt. Wat je ook zegt. Wie je ook bent. Fascinerend is het dan ook om te ervaren dat er nog steeds zoveel mensen zijn die hun levenshandel en wandel zo laten beïnvloeden door wat een ander vindt. Da's een kansloze route. Dus stop er maar mee. Gelukkig is die aan mijn deur voorbij gegaan en kan ik met recht zeggen dat ik er schijt aan heb wat een ander vindt. En dus blijf ik gewoon schrijven en af en toe wat voordragen uit eigen werk links of rechts. Want weet je wat het is, uiteindelijk doen we hier allemaal maar wat, dus je kunt het maar beter een beetje leuk voor je zelf maken.Geniet van het zonnetje vandaag!De Goudmaker#coaching #interimmanager #persoonlijkeontwikkeling #coach #interimmanagement #persoonlijkegroei

73

21 Comments

Ganzen Het is zover, mijn beide dochters hebben verkering. De jongste heeft een jongetje uit haar voetbalteam verkering gevraagd, hij zei ''ja'' en daarna hebben ze nooit meer tegen elkaar gesproken, dus die relatie loopt lekker en ze is er vooral zelf erg blij mee (houden zo). De oudste, da's een ander verhaal. Die ligt goed in de markt en daar komt zo ongeveer 1x per week wel een liefdesverklaring binnen via de app. Doorgaans sterven deze toenaderingspogingen een stille dood of help ik het lot een handje door, als ze ligt te slapen, simpelweg de chats te verwijderen (handig, die code van haar telefoon hebben).Totdat ze dus besloot om op 1 van die invitaties in te gaan en te gaan chillen met ene Daniel. Gehuld in haar ''Black Bananas'' trainingspak en Nike Jordans en overgoten met een litertje ''Aqua di Parma'' uit mijn voorraadkast toog ze naar een of ander betonnen veldje - als antwoord op de vraag waar ze heen ging - in de buurt.Zoals bekend wandel ik veel en graag, zeker nu de natuur in bloei staat, de zon soms weer schijnt en de lucht naar lente ruikt. Luisteren naar de vogels is fascinerend en anders naar een podcastje of bellen. Zo liep ik - een soort van half in trance - langs de familie gans. Pa en moe en hun kids. Ik had het niet helemaal door, maar kwam blijkbaar te dichtbij en voordat ik het doorhad had ik de snavel van pa in mijn kuit hangen. Wat raakt het gevoel voor je kids iets dieps in ons systeem aan. En wat blijft dat fascinerend. Ik ken dat hele ventje niet, maar de hamer en een touw werden al van zolder gehaald. We proberen ze voor alles te beschermen en te behoeden terwijl het onvermijdelijk is dat ook zij hun hoofd gaan stoten.Ze zullen vreselijk liefhebben maar ook de liefde verliezen. Banen zullen komen en weer gaan, net als vrienden, in het ritme van de natuur zal ook hun leven zich af gaan spelen, soms kou en wind, soms zon. Dus dat beschermen is een utopie, we kunnen ze alleen maar begeleiden op hun pad.''Nee pap, het voelde niet goed, er waren ineens allemaal mensen bij die ik helemaal niet kende en ik wilde gewoon naar huis'' zei ze toen ze een half uurtje na de afgesproken tijd gewoon weer thuis op de stoep stond. That's my f*ucking Girl!!En nog een half uurtje later speelde ze ''ziekenhuisje'' met ons buurmeisje en sleepte ze haar hele huisraad naar de tuin. Ik schilde een appel en maakte popcorn voor de meisjes.''Het is nog een beetje te vroeg voor verkering he lieverd'' maakte ik van deze gelegenheid dankbaar gebruik. ‘Klopt pap, maar ik vind ‘m best wel leuk, dus misschien spreken we later nog af’ zei ze, met een knuffel ter grootte van een klein kind, in haar handen…Geniet van je dag!De Goudmaker#coaching #interimmanagement #persoonlijkeontwikkeling

68

10 Comments

Tovenaar TonZo’n twaalf jaar geleden werd ik – eigenlijk een beetje bij toeval – manager bij de Rabo. Net dertig, hijgerig op zoek naar status en denkend die te vinden in baan, centjes en andere onzin. Maar ook net vader van 1 en de tweede onderweg. Grote teams aansturen, in drie steden, heel het land door, bila’s bellend om 07.00 uur vanuit de auto, een veeleisende directeur op m’n nek. Kon niet anders dan mis gaan, en dat ging het. ‘’Misschien moet je eens met iemand gaan praten Sven’’ zei onze HR dame en ze drukte een briefje met naam en nummer in mijn handen. Dat was het moment dat Ton van Pelt mijn leven binnenkwam.We spraken elkaar vorige week zaterdagavond voor het laatst. Met de pasen zou ik bij je langsgaan, nog een knuffel, nog een mooi gesprek, maar ook het afscheid, al wilden we dat niet zo direct naar elkaar uitspreken. Het heeft helaas niet zo mogen zijn.Godverdomme vriend, wat mis ik je nu al vreselijk. En ondanks dat ik weet dat je van boven nog steeds meekijkt doet dit zo verdomd veel pijn. ‘’Vind je het goed als ik betrokken bij je blijf en je af en toe opzoek lieve vriend?’’ vroeg je me nog. Bijna iedere ochtend zitten er inmiddels twee zwarte kraaien in m’n tuin, je mag ze alleen wel wat later sturen dan al om 06.00 uur fijne man…'’Maar Ton heeft m’n tekening nog niet gehad’’ huilde Jadae toen ik haar van je overlijden vertelde. Je werd van coach een dierbare vriend, van mij, van ons. De eerste keer hier thuis had je een kistje met muntjes verstopt, drie straten verderop, en een routebeschrijving voor de deur neergelegd, de schat van ''piraat de zwarte kraai’’. De meisjes waren in extase en namen met een dikke knuffel afscheid van je die avond. Tovenaar Ton. ‘’Een magisch moment ❤️ 🙏 ’’ appte je zaterdagavond nog toen ik je de filmpjes weer opstuurde.Het was het laatste appje wat ik van je kreeg.Je was er altijd. Altijd een luisterend oor of wijze raad. Sparren over ons vak. Man, wat heb ik ontzettend veel van je geleerd over het leven. Het sjamanisme, de natuur, mensen, dynamieken in teams. Zelfs m’n eerste echte betalende coachee kreeg ik van je. Maar soms ook gewoon even niets, gewoon even zijn. ‘’Kopje koffie Sven?’’ vroeg je dan. Sigaretje erbij. Ondanks dat je me zelf door de modder liet ploegen wist ik dat je langs de kant altijd met me meeliep. Lieve lieve lieve Ton. Vriend. Held. Voorbeeld. Anker. Leermeester. Inspiratiebron. Fijne man. Bijzonder mens. Heb het goed daarboven en let inderdaad maar een beetje op ons…Dank je wel voor alles.🙏 ❤️ De Goudmaker

127

30 Comments

GarageIk heb een haat-liefde verhouding met de autogarage. Ieder bezoek kost me minimaal 1 rib uit het ietwat uitdijende lijf maar ik hou ontzettend van de eenvoud van de gesprekken, die daarmee iets krachtigs krijgen.Koffie wordt er zwart gedronken. Om 10.00 uur. Dermate sterk dat het glazuur van je tanden springt. Melk is alleen voorhanden in poedervorm maar die liggen er al zo lang dat ze inmiddels keihard zijn. De koffiemelk is ruim over datum dus is je enige optie een scheut halfvol erin. Er hangen nog kalenders met 18+ karakter, van een jaar of 10 terug, toen de dame's nog een permanent droegen en problemen worden in 1 a 2 zinnen teruggebracht naar de essentie. Een oplossing volgt kort daarna.Mijn 15 jaar oude Audi A3 loopt op haar laatste benen na 195.000 mooie kilometers over de Nederlandse wegen. Een nieuwe kopen is echter duur. ''Lukt het nog even met de oude dame?'' vroeg ik de garagehouder. ''Als jij 'm blijft brengen en daarna netjes de rekening betaalt, hou ik 'm wel op de weg fijne man''. Niet moeilijk, moeilijk. Gewoon, zoals het is.Inmiddels zijn we al 4 maanden aan het formeren. Van minderheidskabinet gingen we naar de meerderheid en nu zijn we aanbeland in een ''zakenkabinet''. Twee grijze, sprekende, poppen van de SGP mogen ons dagelijks uitleggen dat ze ''mooie stappen maken''.Is natuurlijk lariekoek. Er gaat geen kabinet komen. Maar men is bang voor nieuwe verkiezingen waarin Omtzigt terug zal vallen naar 5 zetels en Wilders doorschiet naar 60. Dus polderen we maar door. Veel praat, weinig daad.Ik kom het veel tegen aan management / directie-tafels. Praat om de hete brij heen. Vaak over. Weinig met. Vragen om zelf te willen praten ipv vragen om echt te willen weten. Misschien lachen we om het idee, maar ik denk oprecht dat een nuchtere garagehouder een welkome versterking voor veel leidinggevende teams kan zijn. Want als je het niet in 1 a 2 zinnen kunt uitleggen aan hem, dan heb je gewoon geen goed verhaal. En tot dat moment ga ik gewoon af en toe voor de gezelligheid een bakkie doen. Vaak op vrijdag, dan is er standaard gebak bij de bakker vandaan.Geniet van je dag!De Goudmaker#coaching #interimmanagement #persoonlijkeontwikkeling #persoonlijkegroei #coach

60

8 Comments

Gemeente Lansingerland Dit is vragen om ellende. Tassen waaien weg, vogels pikken ze open. Gevolg: plastic troep op straat. Kunnen jullie weer extra vegen.Moet een andere oplossing voor zijn lijkt me?#durftevragen #gemeente #afval

9

15 Comments